Patak :)

Zeynep'in hikayesini okuyunca aklıma geldi. Bir gün okuldan 4 -5 arkadaşım Taksim'den otobüse biniyorlar. 110'a. Taksim - Kadıköy.
Otobüste bir çocuğun telefonu çalıyor. Bunlar ayaktalar çocuk (kii çocuk dediğime bakmayın bizimkiler 22 - 23se çocukta o kadar işte) ise o 4'lü koltuklarda önlerinde oturuyor. Telefon çalınca bizimkiler uyarıyorlar ama çocuk sadece sesini kısıyor, bunu fark eden arkadaşlarım tekrar çocuğa dönüp;
'Telefonun sesini kısmak, kapatmak demek değildir' diyee bilmişlik yapıyor bir de.. O an fark ediyorlar ki çocukta yalnız değil.. 6 -7 kişi de çocuğun arkadaşları var. Hasanpaşa'da Göztepe'ye devam etmek için otobüsten indiklerinde çocuk ve arkadaşları da iniyor.. Sonra daa bir güzel bizimkileri benzetiyor..
Sonradan bana anlattıklarına göre açık açık dayak yedik, diyor bizimkiler. Hatta erkeklik gururunu falan silip gidip polise şikayet ettik, abii biz dayak yedik, otobüsten inip bizi dövdüler diyee :)
Hatta polis başta bunlarla dalga geçiyor, koskoca adamlarsınız gelip şikayet etmeye utanmıyor musunuz diye sonra da bunlarla birlikte dayakçı çocukları arıyor ve Kadıköy de buluyor.. Bir güzel şikayet dilekçesi yazıyor bizimkiler, poliste gerekeni yapıyor...