Ekmek arası köfte

Bugün bi arkadasın arabasının arka koltuğunda mecidiyeköy civarlarında kırmızı ışıkta kilit vaziette etrafıma bakınmakta ender uğradığım bu şehrin keşmekeş mekanının en berbat saatinde gözüm birden durakta kalkış saatini bekleyen bir otobuste sofor amcanın koltugunda oturmus elinde bir yarım ekmek ve kapının orda sanarım bir kol koyma yeri mi vardır nedir oraya koyduğu tahminimce plastik tabakta bulunan köftelerden kendine ekmek arası yapısını sonra da afiyetle ısırısını ama çok da zevk alarak deil aceleyle bir yandan da otobuse binen insanların sorularına cevap vererek birazcık onların gözüne sokmamaya calısarak arada da pilavını çatallayışına ilişti.

adam orda bu yemeği yemekten rahatsızdı düsüncesiz değildi. sebepleri bilemiyorum eminim adamın hatası (muavin söför olayında bir yetersizlik belki de) ekmek parası kazanma derdi yoğun istanbulun yoğun sefer saatleri halk otobus soforlerine bir minik kulubecik bile ayıramayan iett ve benzeri olabilirliği stratosferde dolanan binbir sebep düsündüm bunun düzelmesini düsündüm bunu düzeltin sofor otobuste yemek yememeliyi düsündüm bunu baırmayı caırmayı bunun ne kadar kolay olacağını düsündüm yemek yenmesi değil belki o koftenin o yemeğin kokusunun otobuse yayılması ve olusturacağı nice baska aç midelerin kazınması gibi sebepleri de düsündüm sonra dedim ki böyle iyi.. işte biz buyuz.. bu biziz yahu artısı eksisi guzeli kötüsü elestirmek için falan da deil ironik hiç deil ibretlik falan da değil böyle iki arada bir derede işini bilir millet halindeyiz kendimizi aç bırakmayız imkanlar yoksa ölecek değiliz ya aksama kadar aç direksiyon sallanmaz ya elbette böyle olacak böyle olmalı ve budur ben de buyum sen de busun herkes bu oldum sırıttım ve kafamı sola cevirdim yanyana üç dükkanın tabelalarına baktım simit şusu, simit busu, simit benim işim... yanyana yan yana yan yan aaaaaaa..