Çiğdem Mahallesi-Kızılay Dolmuşu, Kızılay son durak.
4-5 yaşındaki çocuk ve anne arasındaki dialog:
"-Anne geldik mi?
-Geldik kızım
-Nereye geldik?"
Çocuk olmanın dayanılmaz hafifliğine imreniyorum:)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
"İneklik Etme Taksi Tut" atasözünü yazan kişiye ithaf olunur. EGO'yu "Erken Gelen Oturur" olarak algılayanlara da ithaf olunur. "Taksi hikayelerim var" diyenlere de. Vapurun, metronun neyi eksik? Şöyle diyelim; "Ulaşım araçlarının hepsine dair hikayeler". "Benim de var böyle hikayelerim, hem de çok komik göndersem bloga koyar mısınız?" dersen. "E, yolla bakarız" deriz. Katılımcı olmak için de aynı adrese bir bilet atmanız veya bir akbil basmanız gerekiyor tabii. (otobuste[at]gmail[dot]com)
6 yorum:
Bence çocuk olmanın hafifliği değil de, 'ağırlığı' söz konusu burada Hüseyin. Düşünsene, çocuk tüm süreci baştan sona değil, sondan başa anlamayı/ yaşamayı seçmiş. Bu da pek kolay değildir tahmin edersin. :)
- nereden geldık
ben bı de hemen bu vesıleyle bıse oorenıverıım
denız hanıma olacak sorum otorıte olması sebebıyle :P
denız hanım bu dıalog bolumundekı tırnaklar konusunda ne dusunuorsunuz kullanım boolemıdır.
bu arada cıdden merak ettım bunu bılmıorum cunku
hayret bılmedıım bıse varmıs
Sayın Kral, tangaza geçtiğinizi fark ederekten diyorum ki, Hüseyin kendi yazısında neyin nasıl yazılacağını daha iyi bilir, değil mi ya?
Ha, ben bu tırnakları hakkat bilmiyorum diyorsanız, sizi otobüste'mizin Türkçe mail grubuna davet ederim. Mis gibi konuşuruz orada, hem de siz bildiğiniz her şeyi anlatırsınız bize de :)
(Kıs kıs kıs)
nerde o gurub
gelim heman
karıstırcak ortalık arıom zaten can sıkıntısından :)
Ulaştıkları yerin adı "Geldik" olsa idi ya?:) Var mıdır acaba öyle bir durak ismi: Geldik ?
"Sevindik" diye bir bölge vardı mesela Denizli'de. O bölgede iniş yapan çocuk "nereye geldik" sorusuna "sevindik" diye cevap alıyor:) hehe.
"Niye sevindik anne?" diye soran çocuk ise... fazla yok.
Yorum Gönder