Salı, Ekim 17, 2006

anlatmasam çatlardım

geçen akşam ofisten kaçmış, eve dönmeye çalışırken
tam da trafiğin belalı saatlerinde
otobüs seyrantepe'den çıkana kadar yarım saat kırkbeş dakika falan geçmişken
üstelik te o geceye dair bütün planlarım suya düşmüşken
ya sabır çeke çeke levent'e ulaşmışken
trafik yine kilitlendi.

tam 4 levent in bitip 1 levent in başladığı o gıcık düğüm noktasındayız
saat 7 suları
açlıktan midem sırtıma yapışmış durumdayım.

tam karşımdaki koltukta oturan kadın
çantasından bir hamburger çıkarıp yemeye başladı!

iki dakika sabredebildim, sonra şöförden rica edip indim
metrocity nin oraya kadar yürüdüm.

eskiden ayıp değil miydi böyle şeyler?
ya da ben mi ağaç kovuğunda falan büyüdüm?

2 yorum:

buraKargın dedi ki...

Tabii ki ayıp!

Ama fast food mantığını anlamakta direnenler olabilir...

Olmadı, evinde ye, hızlı ye! Di mi ama?

Vatansız Kral dedi ki...

biraz uzun olabilir commentim affola (:

geçen bir dizi izliyordum kız new yorkun dısında bir kasabada yaşıo ve detayı geçiim sehirdeki esas oolanı ziarete gidio ki bu kızın sanırım şehre ender gidişlerinden biri daha 17 yaşında falan çocukla yoldan sosisli alıolar yiyerek yürürken çocuk biraz uzakta bi yere gitmei onerio ve subwaye dooru yönelio kız ama naapıosun dio e sebway iste dio çocuk ve kız ama yiyeceklerimiz izin veriolar mı dio çocukda ohoo sehre gelmediin ne kadar belli babında biseler dio ..

burdan bizdeki kasaba mantıı anlasılmasın az gelismislik falan gibi biseler çaarısmasın o tam tersine verilmek istenen olay banliyo kasabalarının renklilii huzuru nesesi guzelli insanların sıcaklıı falan filan

posttaki konuya donersek bir kaç sene oncesine kadar türkiyenin hiç bir sehri aslında bir sehir huviyetine sosyal açıdan henuz burunmemisti geleneklerimiz denen olgunun varlığı ve bunlardan bir anda sıyrılmmayıp sehrin yalnızlastırmasına olan direncimiz oriental sıcak ve naif bakıs açımız baska insanlara hep bir saygı ve baskalarını kollar biçimde yaşamamızı önplanda tutuyordu ancak bir kaç senedir ki son on sene dielim rekabetin kızısması ve cevreni onemsediin noktada yok olmak sorunda kalacaın gerçei herkesi kalabalıklar içinde etrafına çitler ormesine kimseyi kendine karıstırmamasına ve kimseye karısmak istememesine ve görmemesine duymamasına onemsememesine yol açtı sonuç artık kimse birilerinin otobuste yemek yemesine aldırmıyor ve birileri otobuste yemek yemekten dolayı bi gariplik duymuyor vakit kısıtlı ve ortada bir yarış var yemek yerken harcanacak 5 dakikayı otobuste yapmak zaman kazandırabilir ....

aslında gerçek yokoluşa giden güzel bi son warning levhası bu ama ne denebilir ki kaçınılmaz fast food bile not fast enough

yani uzun lafın kısası birimler deisti olay ayıp mı deilmiyle ölcülmüyor artık maalesef diye düsünmekteyim acizane saygılarımla